Άθλος του Ιχθύ….
Και οι δρόμοι χωρίζουν
και μπαίνουμε στον Οίκο του Πατρός ή προχωράμε έναν ακόμη κύκλο σαν Άσωτοι Υιοί.Ο Οίκος του Πατρός … είναι το Σπίτι μας, που έχει μόχθο για να εισέλθουμε… είναι η επιστροφή μας…. προχωράμε με βήματα απαλλαγμένοι από εμάς και το εγκλωβισμένο παρελθόν μας, ξεκάθαρα, συνειδητά, δεν ξοδεύουμε άλλο την ενέργεια μας για τον εαυτό μας και τα πιστεύω μας και δίνουμε κάθε μέρα τον καλύτερο μας εαυτό σε αυτό που σπέρνουμε ή σπείραμε και ο Οίκος του Πατρός ανοίγει την θύρα του και ξαναδίνει στον Υιό του τα ταλέντα του και την Χαρά της Αληθινής Ζωής.
Ο άλλος δρόμος του Άσωτου Υιού που χάθηκε στην ύλη και περιπλανιέται … κύκλους με κύκλους και επιζητεί να κατακτήσει τους Άθλους για να βρει τον Οίκο του Πατρός… ξοδεύεται συνέχεια να βρει το Σπίτι του… σαν ζητιάνος…. και ψάχνει για την Γαλήνη, την Ηρεμία, την Αγάπη… να εκπληρώσει τον Σκοπό της Ζωής του μέσα στην Μάχη της Μεγάλης Πλάνης….. και ποτέ δεν φτάνει στην Πληρότητα, την Ευδαιμονία …
